سفر

از عمارت‌های باغ فین کاشان

جای شما خالی ۲شنبه و ۳شنبه یه نیمچه سفری رفتیم ابیانه و کاشان و برگشتیم. اب و هوا که خوب بود، مسیر هم که بد نیست؛ مخصوصا مسیر ابیانه تکه‌های سرسبز قشنگی داره. هر چند بیابونم قشنگی خاص خودش رو داره! خلاصه یه سر رفتیم و برگشتیم. البته حیف شد فرصت نشد به نیاسر هم سری بزنیم، آبشار قشنگی داره.
 

فقط توی راه برگشت... خدا خیلی بهم رحم کرد. خانوادگی رفته بودیم با ۲ تا ماشین که یکیش دست
من بود و منم ماشین عقبی بودم. تو مسیر برگشت یهو دیدم کنترل ماشین همچین یکمی سخت شده و هی منحرف میشه، اول گفتم شاید سرعت برای این جاده زیاده! سرعت رو کم میکردم خیلی بهتر میشد گفتم پس حتما مال همونه، ولی خب بازم کنترل ماشین سخت بود و بدجوری استرس گرفته بودم (ماشین جلویی هم یکمی جلو زده بودو دیگه ما رو نمیدیدن). اینقدرم حواسم به کنترل ماشین بود که دیگه فکرم هم کار نمیکرد... خلاصه عقلم به هر چیزی رسید جز پنجر بودن یکی از تایرها! فقط خوبیش این بود که جاده ۳بانده بود و منم وسط میروندم، وگرنه فکر کنم از جاده زده بودم بیرون و احتمالا چپ کردن و .... و خدا رو شکر با کسی هم تصادف نکردم. یه مدت به همین صورت گذشت تا این که یهو ماشین شروع کرد به لاق لاق کردن! و سرعتش کم شد؛ دیگه زدم کنار. یکی از لاستیک‌های عقب ترکیده بود. کلی خوشحال شدم که اتفاق دیگه‌ای نیفتاده بود! بعد از خطری که گذشته بود نشستم و چرخ و عوض کردم و دیگه رسیدیم خونه. شانس آوردم تجربه‌ی دوم تعویض چرخم بود... (اولیش رو گذاشتم سر فرصت بگم یکم بخندین!).

واقعا خوشحالم که اتفاق بدی نیفتاد. مخصوصا این چند روزه چندتا خبر تصادف منجر به کشته شنیدم. حالا باز خود آدم یه چیزیش بشه، خودشه؛ ولی اگه جون چندتا آدم دیگه هم دستت باشه خیلی ترسناک میشه و من ترجیح میدم اگه قراره تصادف کنم تنهایی تصادف کنم! یه چیز دیگه هم هست... همین چند وقت پیش داشتم فکر میکردم که من واقعا چقدر کار دارم تو این زندگی؟!! ولی بعد از این قضیه که فکرشو کردم دیدم اگه هیچ کاریم نداشته باشم حداقل برای مردن که باید اماده بشم! چون واقعا الان آمادگیشو ندارم!! و این یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات آدم میتونه باشه. مثلا همین رانندگی، کلی کشته‌ی عابر پیاده داره که شاید خیلیاشونم هیچ تقصیری نداشته باشن... :(

خب فعلا که زنده‌ام!
***
راستی بارون دیشب چه چسبید! P: